Polska akcyza na oleje smarowe zgodna z prawem unijnym – niekorzystny wyrok TSUE

W dniu 12 lutego 2015 r. Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej wydał wyrok w sprawie C-349/13 (Oil Trading Poland sp. z o.o.) dotyczący opodatkowania podatkiem akcyzowym olejów smarowych przeznaczonych na cele inne niż napędowe i grzewcze.

Sprawa dotyczyła spółki zajmującej się sprzedażą olejów smarowych, które nabywane są i przewożone do Polski z innych państw członkowskich UE. Spółka zwróciła się do Ministra Finansów o potwierdzenie, że przedmiotowe oleje nie podlegają opodatkowaniu podatkiem akcyzowym. W wydanej interpretacji Minister Finansów stwierdził, że takie oleje podlegają opodatkowaniu akcyzą pomimo tego, że nie są wykorzystywane ani cele napędowe ani grzewcze. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie uwzględniając skargę Spółki uznał natomiast, że oleje smarowe wykorzystywane do innych celów niż paliwo silnikowe lub grzewcze nie są objęte systemem ujednoliconego podatku akcyzowego w ramach UE, a ponadto że nie należy stosować polskich przepisów obejmujących je podatkiem akcyzowym. Sprawa trafiła do NSA, który postanowił zwrócić się do TSUE z pytaniem prejudycjalnym:

Czy art. 3 ust. 3 dyrektywy Rady 92/12/EWG z dnia 25 lutego 1992 r. w sprawie ogólnych warunków dotyczących wyrobów objętych podatkiem akcyzowym, ich przechowywania, przepływu oraz kontrolowania- oraz aktualnie odpowiednio art. 1 ust. 3 lit. a) i akapit pierwszy dyrektywy Rady 2008/118/WE z dnia 16 grudnia 2008 r. w sprawie ogólnych zasad dotyczących podatku akcyzowego, uchylającej dyrektywę 92/12/EWGnależy interpretować w ten sposób, że nie sprzeciwia się nałożeniu przez państwo członkowskie na oleje smarowe oznaczone kodem CN 2710 19 71 – 2710 19 99, wykorzystywane do celów innych niż napędowe i grzewcze, podatku akcyzowego, według reguł właściwych dla ujednoliconego podatku akcyzowego nakładanego na konsumpcję produktów energetycznych?

Innymi słowy czy zgodnie z obecną (oraz poprzednią) dyrektywą horyzontalną (2008/118/WE oraz 92/12/EWG) państwo członkowskie może nałożyć na oleje smarowe wykorzystywane do celów innych niż napędowe i grzewcze podatek akcyzowy według reguł właściwych dla zharmonizowanej akcyzy nakładanej na produkty energetyczne.

Trybunał we wczorajszym wyroku uznał, że przepisy dyrektyw 2008/118/WE oraz 92/12/EWG należy interpretować w ten sposób, że nie sprzeciwiają się one temu, aby produkty nienależące do zakresu stosowania tych dyrektyw, takie jak oleje smarowe wykorzystywane do celów innych niż napędowe i grzewcze, były objęte podatkiem akcyzowych według zasad ustanowionych przez rzeczone dyrektywy. TSUE dokonał przy tym analiz regulacji dotyczących obowiązków, jakie muszą zostać spełnione w związku z przywozem przedmiotowych wyrobów do Polski, uznając, że służą one zapewnieniu prawidłowego poboru akcyzy. W związku z tym, nie można tych formalności uznać za niedozwolone formalności przy przekraczaniu granic w handlu pomiędzy państwami członkowskimi. Ponadto, sama możliwość sprowadzenia tych wyrobów z innego państwa UE z wykorzystaniem tzw. procedury z zapłaconą akcyzą, z której wynika krótszy termin zapłaty akcyzy w porównaniu z terminem zapłaty tego podatku w obrocie krajowym, nie pozwala, zdaniem TSUE, na uznanie, że polskie przepisy mają charakter dyskryminujący oleje smarowe nabywane w innych państwach UE.