O niektórych rygorach postępowania cywilnego w świetle ostatniej nowelizaji k.p.c.

W świetle ostatniej dużej nowelizaji kodeksu postępowania cywilnego (ustawa z dnia 16 września 2011 roku o zmianie ustawy – Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw, Dz.U. nr 233, poz. 1381) oraz uchwały składu połączonych izb SN z dnia 22 listopada 2011 r., (sygn. akt III CZP 38/11) wzmocnieniu i dalszemu wyeksponowaniu uległa zasada, iż ignotantia iuris nocet (łac. nieznajomość prawa szkodzi). Osoby nie znające przepisów procedury cywilnej może spotkać przykra niespodzianka, zaś wytoczony przez nich proces może się dla nich skończyć wyjątkowo boleśnie.

Znowelizowany art. 207 § 6 k.p.c. stanowi, iż sąd pomija spóźnione twierdzenia i dowody (o ile nie były powołane w pozwie, odpowiedzi na pozew lub w piśmie przygotowawczym, a przewodniczący uprzednio zobowiązał do ich złożenia).

Natomiast w świetle w/w uchwały niepouczenie albo błędne pouczenie strony działającej bez adwokata, radcy prawnego lub rzecznika patentowego o dopuszczalności, terminie i sposobie wniesienia środka zaskarżenia nie ma wpływu na rozpoczęcie biegu terminu do wniesienia tego środka. Zgodnie z art. 5 znowelizowanego k.p.c. sąd w razie uzasadnionej potrzeby może udzielić stronie działającej bez adwokata, radcy prawnego lub rzecznika patentowego) niezbędnych pouczeń co do czynności procesowych, w tym stosownie do art. 327 § 1 k.p.c. (oraz 357 § 2 k.p.c.) o możliwości, terminie i sposobie zaskarżenia wyroku lub postanowienia. Z uchwały SN wynika jednak, że nawet jeśli sąd nie dopełni tego obowiązku albo błędnie pouczy stronę, termin do zaskarżenie tak samo biegnie, jak przy prawidłowym pouczeniu.

p