Bezczynność organu administracji

Bezczynność organu zachodzi, gdy w prawnie określonym terminie organ nie podjął żadnych czynności w sprawie lub wprawdzie prowadził postępowanie, ale mimo ustawowego obowiązku nie zakończył go wydaniem stosownego aktu. Dla stwierdzenia bezczynności organu nie ma przy tym znaczenia fakt, z jakich powodów dany akt administracyjny nie został podjęty, a w szczególności, czy bezczynność ta została spowodowana zawinioną lub też niezawinioną opieszałością organu w jego podjęciu.

Zgodnie z ustanowioną w art. 12 k.p.a. zasadą szybkości postępowania organy administracji publicznej powinny działać w sprawie wnikliwie i szybko posługując się możliwie najprostszymi środkami prowadzącymi do jej załatwienia.

Jeżeli postępowanie jest prowadzone dłużej niż jest to niezbędne do załatwienia sprawy, określane jest to mianem przewlekłości postępowania.

Pojęcie przewlekłości jest szersze niż bezczynność, ponieważ przewlekłość to nie tylko długotrwała bezczynność, lecz także sytuacja, w której organ na przykład mnoży czynności w celu wyjaśnienia sprawy ponad potrzeby wynikające z jej istoty.

Zgodnie z art. 38 kpa pracownik organu administracji publicznej podlega odpowiedzialności porządkowej lub dyscyplinarnej albo innej odpowiedzialności przewidzianej w przepisach prawa, jeżeli z nieuzasadnionych przyczyn nie załatwił sprawy w terminie lub prowadził postępowanie dłużej niż było to niezbędne do załatwienia sprawy.

Na bezczynność lub przewlekłość stronie służy prawo do wniesienia ponaglenia (warunek konieczny!).

Jeżeli organ nie uwzględni wniesionego ponaglenia, uznając, że nie doszło do ponaglenia lub bezczynności organu, stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi do wojewódzkiego sądu administracyjnego.

Zgodnie z art. 149 p.p.s.a. i 154 p.p.s.a., Sąd, uwzględniając skargę, może ponadto orzec z urzędu albo na wniosek strony o wymierzeniu organowi grzywny lub przyznać od organu na rzecz skarżącego sumę pieniężną. Maksymalna suma grzywny może wynosić do dziesięciokrotnego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego w gospodarce narodowej w roku poprzednim ogłaszanego przez Prezesa Głównego Urzędu Statystycznego na podstawie odrębnych przepisów. Uwzględniając skargę sąd może przyznać od organu na rzecz skarżącego sumę pieniężną do wysokości połowy w/w kwoty.