Rekordowe zadośćuczynienie za trwałe kalectwo dziecka

Sąd Najwyższy zasądził 3 235 000 zł na rzecz rodziców i trwale niezdolnego do samodzielnego życia dziecka. SN stwierdził, że cierpienie z powodu kalectwa dziecka można traktować jak śmierć (wyrok z 15 czerwca 2018 roku, sygn. akt I CSK 472/16).

W uzasadnieniu Sąd Najwyższy podkreślił, że w razie pozostawania osoby najbliższej w nieodwracalnym stanie śpiączki lub trwałego stanu wegetatywnego dochodzi do podobnych skutków jak w przypadku śmierci, a sytuacja taka jest porównywalna z zerwaniem więzi z osobą bliską, która straciła życie.

Sąd Najwyższy uznał, że brak jest podstaw do twierdzenia, że przyznanie w art. 446 par. 4 k.c. roszczenia o zadośćuczynienie z powodu krzywdy doznanej na skutek śmierci osoby bliskiej oznacza jednocześnie wyłączenie ochrony z powodu naruszenia dobra osobistego w przypadku, w którym zdarzenie szkodzące jest inne niż śmierć.

Orzeczenie jest precedensowe.

Przypomnijmy, że dniu 27 marca 2018 roku Sąd Najwyższy w składzie siedmiu sędziów po rozpoznaniu w Izbie Cywilnej zagadnienia prawnego w sprawie o sygn. III CZP 60/17, podjął uchwałę następującej treści: “Sąd może przyznać zadośćuczynienie za krzywdę osobom najbliższym poszkodowanego, który na skutek czynu niedozwolonego doznał ciężkiego i trwałego uszczerbku na zdrowiu”.