“Naczelny Sąd Administracyjny – precedensowe orzeczenie”

W wyroku z dnia 20 grudnia 2011 roku, sygn. akt II FSK 2124/10, NSA oddalił skargę kasacyjną Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku od wyroku WSA w Gdańsku, I SA/Gd 108/10, w którym uchylono postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej w Gdańsku o nadaniu decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności nieostatecznej decyzji wymiarowej z tego powodu, iż Podatnik zbył część swojego majątku (mieszkanie). Takie działanie Podatnika automatycznie nie daje podstaw do nadania jej rygoru natychmiastowej wykonalności.

KOMENTARZ:

Wyrok zasługuje na aprobatę. Warunkiem koniecznym nadania decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności, na podstawie art. 239b o.p w związku z którymś z punktów w tym przepisie wskazanym, jest uprawdopodobnienie przez organ podatkowy, że zobowiązanie podatkowe wynikające z decyzji nie zostanie wykonane. W przedmiotowej sprawie organ podatkowy jako podstawę swego rozstrzygnięcia wskazywał pkt 3 paragrafu 1 tego przepisu, to jest sytuację, gdy strona dokonuje czynności polegających na zbywaniu majątku znacznej wartości. W literaturze przedmiotu podkreśla się, iż pod pojęciem zbywania majątku znacznej wartości należy przy tym rozumieć zbywanie takiej jego części, która w proporcji do pozostałej, pozostającej w dyspozycji strony postępowania, uniemożliwia zaspokojenie wynikającego z decyzji obowiązku podlegającego wykonaniu w trybie przepisów o postępowaniu egzekucyjnym w administracji. W niniejszej sprawie postępowanie podatkowe było dotknięte wadą, gdyż organy podatkowe nie określiły proporcji wartości zbywanego majątku do pozostałej jego części. Trudno w tej sytuacji zasadnie twierdzić, iż doszło do zbycia majątku o znacznej wartości. Chodzi bowiem o porównanie wartości obu części majątku, a nie wskazanie, iż zbywany mjątek w liczbach bezwględych przedstawia dużą wartość.